Przy zasiadaniu do napisania tego tekstu ciągle wybrzmiewały mi w głowie słowa Winnicotta: „Rodzicielstwa nie można się nauczyć”. Wrażliwość, empatia, akceptacja, zdolność do refleksji nad drugim człowiekiem, dojrzałość i oczywiście zdolność do kochania i przyjmowania miłości – tego nie nauczą nas żadne poradniki, warsztaty umiejętności wychowawczych, czy popularne ostatnio programy telewizyjne.

Odnoszę wrażenie, że współczesnych rodziców próbuje się ubezwłasnowolnić pokazując im 1001 sposobów na wychowanie szczęśliwego dziecka, często w 15 minutowym paśmie telewizji śniadaniowej. Żyjemy w czasach, gdzie media próbują wejść w rolę partnerów w procesie wychowania dziecka, ale też w czasach, w których mają one ogromną siłę oddziaływania. „Karne jeżyki” są już pewnie w większości przedszkoli i być może domów. Rodzice zaczynają wierzyć, że sposób w jaki wychowują swoje dzieci jest niewystarczająco dobry. W części przypadków tak niestety jest, ale kto powiedział, że to co przeczytacie w „mądrych” książkach i usłyszycie od „specjalistów”, będzie dobre dla waszego dziecka? Co z zasadą indywidualizmu? Co z wiarą we własne możliwości?

Kamil Sarnowski
psycholog / psychoterapeuta

Zachęcamy do przeczytania pełnej treści artykułu: