Jako Stowarzyszenie promujemy profilaktykę o charakterze uprzedzającym, skupiającą się na budowaniu od najwcześniejszego okresu dobrych relacji między dziećmi i opiekunami. W projektowaniu działań profilaktycznych głównymi przesłankami metodycznymi są założenia teorii przywiązania.

W pierwszych latach swojego życia, dzieci rozpoczynają niesamowitą drogę rozwoju i zmian. W trakcie tego okresu więź stanowi fundament, który wspiera każdą sferę ludzkiego rozwoju – psychiczną, społeczną, emocjonalną oraz poznawczą . Więź z opiekunem ma wpływ na zachowanie dziecka w ciągu całego przyszłego życia – decyduje o sposobie nawiązywania relacji z innymi ludźmi, na spostrzeganie świata i innych osób, a także na sposób widzenia własnej osoby i poczucie własnej wartości.

W naturalny sposób dziecko wykształca w sobie więź do opiekuna – jest to cecha wrodzona/pierwotna. Jednak rodzaj tej więzi może być różny: może dawać dziecku poczucie bezpieczeństwa, ciekawości świata, ale może także kształtować nieufność, poczucie zagrożenia, czy niestabilności. To jaka więź powstanie między dzieckiem, a rodzicem zależy od rodzica i jego zachowania.